Benieuwd naar het reilen en zeilen van medewerkers van onze organisatie? Wat gebeurt er zoal in Hoofddorp? En wie houdt zich waarmee bezig? Op deze pagina vindt u steeds nieuwe en persoonlijke blogs van medewerkers en gastbloggers. Ieder vanuit zijn eigen expertise. Van diverse kanten wordt de organisatie en/of de branche onder uw aandacht gebracht.
Hebt u opmerkingen over de inhoud van de blogs of vragen aan onze bloggers? Of wilt u zich aanmelden als gastblogger? Stuur dan een e-mail naar communicatie@probiblio.nl. U kunt ook onder aan een blogpagina een reactie achterlaten.
Veel leesplezier!
Rotterdam kent tegenwoordig een groot aantal ondergrondse vuilcontainers, ideaal. Is je vuilniszak vol, dan loop je naar buiten en gooi je hem erin. Vroeger was dat anders: rottende zakken lagen soms dagen op je balkon te stinken. Dit is vooruitgang.
Toen mijn zoontje vier maanden oud was, ging ik werken bij de Bibliotheek AanZet. Mooi op tijd om hem in te schrijven als BoekStart-lid en me te verdiepen in de wondere wereld van knisperboekjes en voorleesgidsen. Nu, twee jaar later, kan er niet geslapen worden zonder een boekje mee in bed, fluistert hij zijn favoriete voorleesboeken woord voor woord mee en is mama ophalen bij de boeken bijna gelijkwaardig aan een bezoekje aan de speeltuin.
Als kind woonde ik bijna letterlijk tegenover de Bibliotheek. Ik hoefde maar de straat uit en rechtsaf te gaan, naar binnen, een trap op en ik was in een paradijs vol boeken! Ik las veel en snel, waardoor ik bijna elke dag naar de Bibliotheek wilde. Mijn ouders waren er dan ook al snel over uit dat ze niet elke keer met mij mee hoefden te gaan en ik dat best alleen kon. Vervolgens kwam ik met een tas vol boeken thuis die ik ’s avonds stiekem lag te lezen. Wel met gespitste oren om snel het licht uit te kunnen doen als mijn ouders naar boven kwamen. En daarmee was niet alleen mijn liefde voor boeken, maar ook voor de Bibliotheek geboren.
Vannacht had ik toch zo’n gekke droom. Ik liep door een drukke winkelstraat op blote voeten, tussen allemaal winkelende mensen, in mijn pyjama. En ik heb helemaal geen pyjama! Raar... De droom ging als volgt. Terwijl ik langs een winkel loop ruik ik ineens een heerlijke koffiegeur. Zelfs in een droom kan ik een lekkere kop koffie niet weerstaan en dus ga ik het pand binnen. Ik word gelijk vriendelijk begroet door een vrouw achter de bar, 'Hè Babette! Leuk je weer te zien! Cappuccino?'. Uh, ja graag! Blijkbaar ben ik hier vaker geweest. Ik neem plaats op de barkruk en binnen no time staat er een romige cappuccino voor mijn neus...
Veertig jongens (tussen de zes en de zestien jaar oud) en twee meisjes staan die ochtend vol gespannen nieuwsgierigheid te wachten tot hun naam wordt aangekruist. Yes, ze zijn binnen! Ze zoeken een tafeltje en schakelen hun apparatuur in voor een spannende ontwerpsessie in hun favoriete game: Minecraft. De inleiding over de Atlantikwall is spannend en grappig. Even onderbroken door een kleine professor in de dop, die de puntjes op de i zet, met een helder exposé over de precieze lengte van de Atlantikwall.
Jonge bibliothecarissen uit heel Nederland sluiten zich aan bij het netwerk! Lees de gastblog van Miriam van den Beemt uit Brabant. 'De zomer is net begonnen. De eerste vakantiegangers vertrekken en de agenda wordt steeds leger. De mail van Evi en Maartje met de uitnodiging voor de eerste bijeenkomst van de Jonge Brabantse Bibliothecarissen komt op het goede moment! De jonge Tilburgse bibliothecarissen zien een netwerkbijeenkomst wel zitten, dus met een delegatie vertrekken we op 19 juli naar Den Bosch.'
Het is weer zover. Alle ProBiblio-adviseurs Mediawijsheid zijn terug van vakantie! En wat deden zij als eerste? De vakantie bespreken natuurlijk! We waren er allemaal 'even heerlijk uit geweest'. We bespraken het weer, autoritten en caravanavonturen, maar al gauw bleek ons werk toch niet zo ver weg te zijn geweest. Als beste stuurlui staan wij normaal aan wal, maar moesten in de vakantie aan boord klimmen. Onze eigen bloedjes van kinderen hadden het plan opgevat onze mediawijze kwaliteiten eens grondig te testen. Was hier sprake van een complot? Wij denken van wel.
Een tijdje geleden waren een goede vriendin en ik in discussie over het fenomeen ‘ontspullen’. Ik had ergens de kreet opgepikt, 'Als je iets een jaar niet hebt gebruikt dan moet je het weggooien'. Aangezien ik altijd wel in ben voor een leuk experiment begon ik lukraak spullen uit kasten te trekken en weg te gooien. Het zette niet veel zoden aan de dijk maar gaf wel een goed gevoel. 'Dan moet je het boek van Marie Kondo een keer lezen!' had mijn vriendin gezegd. 'Zij is een echte opruimgoeroe'. Nou heb ik het niet zo op goeroes, dus legde deze boekentip subtiel naast mij neer.
Leesbevordering is voor mij de drijfveer om te werken voor bibliotheken. Als boeken weggeïnnoveerd zouden worden uit bibliotheken, dan heb ik daar niets meer te zoeken. Lezen is heel divers: je kunt nieuwssites, reclameborden, pornografie en dikke boeken van Duitse filosofen lezen. Lezen is verbondenheid: Met werk, met vrienden en met hobby’s.
Vroeger woonde ik in een klein dorpje waar één keer per week de bibliotheekbus langs kwam. Als kinderen vonden wij dat prachtig en gingen we vol enthousiasme naar die magische bus vol toegangspoorten naar andere werelden. Later werd ik ouder en verhuisde ik naar plaatsen waar de Bibliotheek gewoon bleef staan waar hij stond, maar dat magische gevoel ben ik nooit kwijtgeraakt. En toen ik, nu een jaar of vier geleden, werd aangenomen bij de Bibliotheek in Hilversum voelde dat niet zozeer als een nieuwe baan alswel een thuiskomen. Wat ik maar even duidelijk wil maken: ik hou van de Bibliotheek.