Opruimgoeroes als Bibliotheek Ambassadeurs
Een tijdje geleden waren een goede vriendin en ik in discussie over het fenomeen ‘ontspullen’. Ik had ergens de kreet opgepikt, 'Als je iets een jaar niet hebt gebruikt dan moet je het weggooien'. Aangezien ik altijd wel in ben voor een leuk experiment begon ik lukraak spullen uit kasten te trekken en weg te gooien. Het zette niet veel zoden aan de dijk maar gaf wel een goed gevoel. 'Dan moet je het boek van Marie Kondo een keer lezen!' had mijn vriendin gezegd. 'Zij is een echte opruimgoeroe'. Nou heb ik het niet zo op goeroes, dus legde deze boekentip subtiel naast mij neer.
Toch kwam dit boek laatst weer op mijn pad. Dus ik besloot me er aan te wagen. Niet wetende dat collega E. op bijna hetzelfde moment het boek bij haar bieb uit de kast trok. Tijdens de lunch bespraken we alle ins en outs en zo ontstond ons on-officiële opruimproject.
We gingen enthousiast van start, maar dan wel in ons eigen tempo. Waar collega E. licht twijfelend een paar shirtjes in een vuilniszak wist te krijgen trok ik blijmoedig al mijn kleding uit de kast. Deze grote berg werd gereduceerd tot een klein hoopje kleren waar 'ik blij van word', de rest heb ik in vuilniszakken bij het Voedselloket afgeleverd. Misschien dat iemand anders blij gaat worden van mijn broeken en shirts. Ik in ieder geval niet meer...
Zo ging ik het hele huis door terwijl man en kids mij licht angstig en op veilige afstand gadesloegen. En toen was de rubriek ‘Boeken’ aan de beurt. Collega E. gaf aan dat dit voor haar toch echt nog een brug te ver was, maar ik wilde me er wel aan wagen. Resultaat? Een vloer bezaaid met boeken met mij er tussenin. Gewapend met de vragen; 'Heb je dit boek uitgelezen' (Eh, ja.) en 'Ga je het ooit nog (her)lezen?' (Eh, nee waarschijnlijk niet), wist ik vrij snel mijn totale boekencollectie te reduceren tot drie kleine stapels die weer terug de boekenkast in mochten.
En toen had ik ineens een lege boekenkast. Oh jee…
Wat ging ik nu doen? Collega E. had me vol ongeloof aan zitten kijken! Alle opruimtips kende ik nu wel, maar het bleek dat mijn leeshonger met het wegdoen van alle boeken niet verdwenen was...
Hoe kon ik aan boeken komen? Als een geestverschijning uit een slechte B-film doemde ineens het logo van De Bibliotheek op, met de inmiddels bekende Marie Kondo op de achtergrond. Maar natuurlijk! De Bibliotheek Wise-app plaatste ik prominent op het beginscherm van mijn telefoon, als toegangspoort tot mijn nieuwe boekenkast. Maar dan wel eentje een paar kilometer verderop... De verlanglijst in de Wise-app werd mijn boodschappenlijstje bij een bezoek aan de bieb.
De reserveringsaantallen bij mijn plaatselijke bieb zullen aardig gaan stijgen want ik maak er gretig gebruik van. En wat blijkt; ik heb de afgelopen periode meer boeken gelezen dan toen mijn eigen kast nog vol stond! Ok... ik moet even op de fiets springen als ik mijn nieuwe boekenkast wil bekijken, en ik kan er niet altijd bij (openingstijden... zucht).
Voor het wegdoen van een paar stapels boeken heb ik een oneindige collectie terug gekregen!
Daarom wil ik er er voor pleiten om Marie Kondo en andere opruimgoeroes bij dezen tot on-officiële Bibliotheek Ambassadeurs uit te roepen. Blogs, Pinterestborden en tweeps bestoken elkaar op het internet met tips en adviezen. Hoe kun je minimaliseren en 'ontspullen' in een maatschappij die meer, meer en nog veel meer predikt. De Bibliotheek kan een prachtige aanvoerder van deze stroming zijn, of in ieder geval licht aan het einde van de donkere tunnel bieden. Voor mensen zoals collega E., die tóch moeite hebben om afstand te doen van de eigen boekencollectie...
Babette Egges
begges@probiblio.nl
Ha Agnes. Goed bezig! En gewoon stug volhouden dan gaat dochter (hopelijk) wel mee doen met afschrijven en saneren. Ik heb namelijk mijn man ook al betrapt voor zijn kledingkast en cd-collectie. Hij stond te mompelen 'nee, daar word ik niet blij van' en stopte zowaar wat overhemden in een vuilniszak. Wie weet gaat dochterlief je nog verbazen ;o)
Geplaatst door Babette Egges op 2016-09-06 09:40:29