In de overgang
Ik zit in de overgang... Dat wil zeggen, in de overgang van mijn eerdere functie, Collectieadviseur, naar de functie die ik sinds 1 juni heb. Nu ben ik businessunit-manager Collectie & Logistiek. Een overgang is altijd een spannende, drukke, en vaak ook wat verwarrende periode. Je dacht te weten wie je was, maar opeens worden zekerheden ter discussie gesteld. In dit geval ben ik daar natuurlijk zelf mee begonnen, door op een baan als manager te solliciteren.
Mijn nieuwe functie is ontstaan als gevolg van een reorganisatie. In de afgelopen paar jaar waren alle activiteiten voor onze klanten ondergebracht in één unit, Operations. Nu worden die activiteiten verdeeld over drie units. Door in kleinere units te werken wordt de afstand tussen medewerkers en managers kleiner. Daardoor weten de managers beter waar hun medewerkers mee bezig zijn en hoeven ze niet al hun tijd in het managen van de organisatie te steken. Er is tijd over om te sturen op de samenhang in de dienstverlening.
'Manager'
Dat laatste heeft mij over de streep getrokken. Ik zag mijzelf eigenlijk niet als manager. Ik was meer iemand van de inhoud. En dat is misschien wel de grootste overgang waarin ik zit. Ik ben in hoog tempo bezig mijn beeld over wat een manager is en doet bij te stellen. Want misschien is een manager helemaal niet iemand die de baas speelt en eindeloos zit te vergaderen. Misschien is het voor een manager geen noodzakelijke voorwaarde om nergens echt verstand van te hebben. Het is natuurlijk een stuk makkelijker om werk te delegeren als je zelf geen idee hebt wat er moet gebeuren, maar stel je toch eens voor dat je als manager een visie hebt op waar je als organisatie naar toe wilt…
Eigenlijk is het gek dat ik deze omslag moet maken. Want nu ik bedacht heb dat je als manager ook van de inhoud kunt zijn, zie ik om me heen allerlei managers die allang van de inhoud waren. Collega’s waar je binnen kunt lopen om te sparren over waar je mee bezig bent en welke kant je op wilt. En bibliotheekdirecteuren die zich de blaren op de tong praten om uit te leggen dat een bibliotheek allang niet meer de plek is waar je goedkoop een boek kan lenen, maar het hart van de samenleving, de plek waar burgers terechtkunnen voor het verwerven van basisvaardigheden en voor het samen vormgeven van die samenleving.
Plannen
Ik borrel en bruis van de plannen die ik in mijn nieuwe functie ga uitvoeren. Al op korte termijn gaat er van alles gebeuren in relatie tot de Bibliotheek op school. Bibliotheken vragen om praktische ondersteuning, waarbij het gaat om collecties op de scholen plaatsen, maar ook om het actueel houden van die collecties en de hele logistiek daar rond omheen. De komst van de Nationale Bibliotheekcatalogus zorgt ervoor dat de vraag hoe de fysieke en de digitale collectie van de bibliotheek zich tot elkaar verhouden steeds belangrijker wordt. Kun je de NBC+ gebruiken om de hele Collectie Nederland als jouw collectie aan je klanten te laten zien? Hoe ziet dat er dan in een bibliotheekvestiging uit? Er wat doet zo’n landelijke catalogus met het aanvragenverkeer?
En ik ga veel praten de komende tijd. Niet vergaderen om het vergaderen, maar in gesprek met medewerkers en klanten, over de inhoud, de koers, over kansen voor het bibliotheekwerk.
Esther Westerveld, e-mail ewesterveld@probiblio.nl
1
Geplaatst door ytswvpwf op 2016-08-05 10:57:45